ارتباط مقاومت به انسولین و زوال شناختی در سنین بالا
13 آوریل 2017- محققان ارتباطی را بین مقاومت به انسولین(عامل محرک دیابت نوع 2) و زوال قدرت شناختی در سنین بالا یافتند. در مطالعات قبلی به ارتباط بین دیابت و زوال عقل اشاره شده است اما اکنون تصور میشود که کاهش حساسیت به انسولین در افرادی که به دیابت مبتلا نیستند، هنوز هم باعث کاهش حافظه میشود.
نویسندهی ارشد این مقاله دکتر Tanne گفت: شواهد فزایندهای در مورد اثرات متعدد انسولین در مغز و در نتیجه تنظیم ضعیف انسولین و تأثیر آن بر شتاب گرفتن زوال شناختی وجود دارد، این تنها به افراد مبتلا به دیابت نوع 2 محدود نمیشود، حتی افراد غیر دیابتی که به مقاومت خفیف یا متوسط به انسولین مبتلا هستند، در معرض افزایش ابتلا به زوال شناختی در طول زمان می باشند.
در این تحقیق، در مجموع 489 فرد بالغ با میانگین سنی 58 سال برای مدت بیش از دو دهه بررسی شدند. میزان قند خون و انسولین ناشتای این افراد بررسی شد و بدین ترتیب دانشمندان مقاومت به انسولین این افراد را در شروع تحقیق اندازهگیری نمودند.
15 سال بعد مجدداً مقدار قندخون ناشتا و انسولین و مقاومت به انسولین این افراد بررسی گردید و پس از 5 سال بعد، این بررسیها تکرار شد. محققان دریافتند نمرات مهارتهای ذهنی و حافظهای افرادیکه بالاترین میزان مقاومت به انسولین را داشتند، کمترین مقدار است.
پرفسور Tanne گفت: این یافتهها بسیار جالب توجه هستند زیرا ممکن است به شناسایی افرادی که در معرض خطر زوال شناختی و عقل در سنین بالا هستند، کمک کند.
او افزود: ما میدانیم که میتوان از مقاومت به انسولین جلوگیری و یا حتی با تغییر شیوهی زندگی با مصرف داروهای افزایش دهندهی حساسیت انسولین آنرا درمان کرد. ورزش و رعایت یک رژیم غذایی متعادل و سالم و حفظ وزن سلامت به افراد برای جلوگیری از مقاومت به انسولین کمک میکند و درنتیجه از مغز افراد در سنین بالاتر محافظت مینماید.
هنوز مشخص نیست که چرا مقاومت به انسولین بر مغز تأثیر میگذارد اما یک تئوری پیشنهاد میکند که افزایش مقدار قندخون میتواند بر عروق خونی موجود در مغز تأثیر گذاشته و متعاقباً سبب افزایش خطر زوال عقل شود. نتایج این تحقیق در مجلهی Alzheimer's Disease منتشر گردید.
منبع:
www.diabetes.co.uk/news/2017/apr/further-research-links-insulin-resistance-to-cognitive-decline-in-old-age-97544028.html